sanatı bir yaşam mahiyetinde görme hatasına düşmeden, yaşamı sanat elinden tutan bir kişi, o 'olmayan' şeylerden biraz da uzaklaşmaz mı?
orada burda sanatçıyım diye bağıranlarla yanyana gelmesi bile abes olan kişi değil midir?
yoksa tuvalette iki büklüm sıçarken bile sanat yapabildiğini iddia eden edepsiz edebiyatçılar - ki konu sadece edebiyat değil- kendi dehlizlerinden 'mö'lemek dışında ne boka yararlar?
acaba bilirler mi ki, adam şapkasında o kadar mumu sanat yaşamak için mi yoksa yaşadığı sanatı reflekte etmek için mi yakmıştır. Peh...
the naked maja'ya bakıp otuzbir çekenlerdir onlar -ki konu sadece resim değil-.
