devlete bağlı şehzadeler yetiştiremeyen bir imparatorluğun ''o dönemin şartları altında gerekliydi rererörö'' şeklinde savunulan uygulaması.
efenim neymiş, her şehzade doğal hakkı olarak iktidarda hak iddia edebilirmiş, zaten iktidarı elde eden şehzadenin kardeşlerini katletme hakkı ancak fetva ile veriliyormuş.
21. yy'da bir başbakan bir kurumun başına atadığı müdür ile yolsuzluklarını kapatabiliyorsa, 20. yy öncesi padişaha fetva vermeyecek şeyhülislam'ın bağımsız karar verebileceğini kimse iddia edemez.
meselenin kaynağı uçkur. evet padişah'ın uçkuru. düzinelerce ülkeden toplama cariyelerden onlarca çocuk sahibi olmak. çocuklar hayatları boyunca kardeşleri ile yarış içerisinde ve içten içe nefretle büyüyor. sonuç ise saraydan sıra sıra çıkan cenazeler. böyle bir devlet yapısının bekasının mümkünatı olabilr mi?
oysa şehzadeler o çok bahsedilen devlet, vatan sevgisiyle büyümüş olsalar, iktidarları için devletin karşılaşacağı tehlikeler umrunda olsa, zaten taht kavgasına girmezlerdi.
yani padişahlar züklerinin keyfini, kardeşlerinin ve de çocuklarının hayatlarına tercih etmişlerdir. mesele bu kadar basit.
