Geçenlerde bir yönetmenle aramda bahsi geçen şahsiyet. Sinemaya kazandırdığı için bu güzellikleri, sinemayı bize sevdirdiği için ve tüm filmleri için kendisine teşekkür edilmeli bir kere.
Abi, adam bir çift ayakkabıdan film yapıyor. (bkz: Cennetin Çocukları) Aşk filmi yapmak için yalılara gerek olmadığını bize kanıtlamış. Daha ne olsun. Yalı yok, boğaz yok, lüks restoranlar yok. Cipler yok. ama izleyenler görmüştür gerçek bir aşk var. Mutluluk var. (bkz: Baran)
Asıl ismi Allah'ın Rengi (bkz: Range Khoda) olan filmde efsane. Hristiyan kültüründe Allah'ın Rengi diye bir kavram olmadığından adamlar Cennetin Rengi diye çevirmiş. (bkz: The Colour of Paradise) Bizimkiler de ingilizce'den çevirmiş. Cennetin Rengi diye.
Neden Allah'ın Rengi peki filmin ismi? (bkz: Bakara 138)
Serçelerin Şarkısı ise bir başka güzeldir. Buram buram doğunun içtenliği ve mutluluk kokar, özlemiş olduğum yaşam kokar...
