Semtimin en kalabalık caddesinde akşam yürüyüşümü yapmaktaydım herzaman ki gibi. Yürüdüğüm yer de böyle sevgi yolu gibi araçların falan giremediği bir yer. Bu sene moda olan bu kaykaycı gençler burayı mesken tutmuş geçen karı kızı tavlıcaklar ya akılları sıra. Ben yürürken yanımdan hızlı hızlı geçip duruyolar hafiften tedirgin ediyolar beni de. Neyse biraz daha yürüdüm karşımdan bi ipne geliyo kaykayla ama nasıl gelmek sanarsın yangından mal kaçırıyo pezevenk. Baktım yol verceği yok bunun dedim kenarda durayımda bu geçince geçerim. Ulan bu gerizekalı ben durunca bi panik oldu üzerime doğru çevirdi kaykayı dümenini sktiğim. Neyse en son dedim yapcak bişey yok bu gavat bana bi çarptı, en son gözlerimi kapattım bunu bekliyodum, bu bana çarpınca ayaklarım yerden kesildi dizlerimin üstüne bir düşmüşüm çocuğu dövmeye kalkcam kalkamıyorum nasıl düştüysem artık. Ben kalkana kadar kaçmış zaten. Her akşam hala o yoldan geçiyorum o şerefsizi görürüm de döverim diye. Ama ne fayda.
