insanın kendini boşlukta hissettiği bir yandan içinin kıpır kıpır ettiği bir yandan aklından onlarca sorunun geçtiği enteresan anlardan biri. ilk başta bir anlam verilemez ve kendi kendine düşünülür. ya ben şimdi gerçekten üniversite mezunu mu oldum gerçekten hayata mı atılıyorum ne yapacam lan ben şimdi iş güç bulamazsam. askere mi gitsem master mı yapsam ne halt etsem. bir ara o 4-5 yıl gözünün önünden film şeridi gibi akar. ilk tanıştığınız günler aklınıza gelir. sınavlara projelere nasıl çalıştığınız. bu kadar çabuk geçmemeliydi keşke şunları şunları da yapsaydık dersin. ama birden aklına artık sınav ve projelerin olmadığı bir hayat gelir, istediğin gibi gezip tozabilirsin derken tekrar ya iş bulamazsam korkusu sarar içini bütün gezme tozma hayalleri gırtlağına düğümlenir. maalesef türkiye şartlarında mezun olmak böyle bişeydir.
not: arkadaş bu ne ya içimiz karardı ne ettin sen sabah sabah diyorsanız alternatif mezuniyet önerileri:
arkadaşım öncelikle okulu max. 3 dersten tek dönem uzatacaksın. bu arada öğretmenlik vs gibi mecburi diploma istenen bir bölümde okumuyor olman da şart tabi. haziran gibi bir şirkette part-time yada diploman olmadığı için düşük maaşlı full time işe başlıcaksın. bu sayede hem iş dünyasına yavaş yavaş entegre olurken arada sırada okula giderek okuldan da birden kopmamış olur geçiş dönemini çok güzel atlatırsın. mart gibi diplomanı alır müdürünün karşına çıkar maaş pazarlığını edersin. maaşını beğenmedin mi kardeşim hiç üzülme hemen başka şirkete başvur. artık elinde hem diploman hem de az çok tecrüben var işe kabul edilme olasılığın yüksek. korkma ben kefilim. (şaka lan şaka o kadar da değil)
