Bu tablo bir seylere ait. Bir şeylerin tasviri, bir kişinin tasviri değil ama.
Aşkın tasviri bu. Ama maşukun tasviri değil.
Bir insanın değil, bir hayalin yüzü bu.
Doğal olanın tasviri bu. Kire bulanan, sıradanlaşanın değil.
O gözler bir kişiye ait değil, o gözler bir hayale ait. O gözler temiz olan şeylere ait, insan o gözlere sahip olacak kadar temiz değil.
O üniforma, geçmişte kalan bir ana ait değil. Kişi sürekli geçmişi yaşarken şuan da şuan değil. Şuan geçmişken, geçmiş şuanken, o üniforma hala onu yaşayanlara ait.
Aşk kimseye ait değil. Hiç kimse de aşka ait değil. Aşk kirlenmemişken aşksa aşk temizliğe ait. Aşk hayallere ait.
Bu tablo bir şeylere ait. Bu tablo aşka ait, aşk da bu tabloya ait. Bir tek bu tabloya ait. Kimliksiz, zamansız bir tabloya ait. Bu tablo bir şeylerin tasviri. Bu tablo aşkın tasviri, hayallerin tasviri, temizliğin tasviri. Bir kişinin tasviri değil ama.
Bu tablo bir kişinin tasviriyse de inatla, bu tablo tablodakinin değil, ona bakanın tasviri.
