bak bak baaak. güzelim özür dilerim öbeğini çekip attı işte al attı işte. önüme gelen boynunu büküp
-üzgünüm..
diyor ya ben böyle şekillisinden kendine oturttuğum an dünyanın yörüngesinden çıkıp kendine başka gezegenlerin hayat felsefesi adına başlattıkları bu paralel düzen içinde…ne saçmalıyorum ya. bugün geri zekalının teki okulun merdivenlerinden hızlı hızlı ineyim derken elime kafa atıp telefonumu yere düşürdü. ve ardından ne dese beğenirsiniz,
-üzgünüm.
insan bir özür dilerim der, üzgünüm ne?! kim bulduysa bunu var ya olum çok pis uyuzum sana.
ve siz,
bakın kardeşlerim, dostlarım, arkadaşlarım, ey insanlar, romalılar! şöyle günlük hayatta dublaj konuşmalarıyla entellik dantellik dikiş nakış arasında bir bağ falan yok. kimse kendini kandırmasın, eve gidince hepimiz en nihayetinde bulgur pilavı yiyoruz. hakkı devrim, “şu yeni nesilin ağzına ben.” diye kıçını yırtıyor. az insan olun, adam olun. almıyım aklınızı.
