allah yarattığı her şeye muktedirdir. güç yetiren ve hükmedendir. zamandan ve mekandan münezzehtir. kullarına şah damarından daha yakındır. uzaklık sana göredir. solucan bile rabbinden haberdardır ve onu zikretmektedir. zatı hiç bir yere sığmaz, çünkü yaratığı her yer (mekan) sonradan olmuştur.
"Muhakkak O, her şeyi kuşatıcıdır." (Fussilet, 41/54)
"O'nun kürsüsü semavat ve arzı kuşatmış." (Bakara, 2/255)dır. "O'nun kürsüsü (tahtı) gökleri ve yeri içine alır..." (Bakara, 2/255)
“Allah vardı, onunla birlikte hiçbir şey yoktu.” (Kenzu’l-ummal, h. No: 29850; Bkz. Buhârî, Megâzî, 67, 74, Bed'u'l-Halk 1, Tevhid 22; Tirmizî, Menâkıb, 3946.) mealindeki hadisten anlaşılacağı üzere, yer ve göklerin de içinde bulunduğu yaratılmış varlıktan hiç bir eser yokken, Allah vardı ve tabiatıyla gökte değildi. Zaten Ezelî olmanın anlamı da budur.
Selef alimlerinin hiç biri, söz gelişi “Arşa istiva”yı teşbih ve tecsimi andıran bir manaya yorumlamamıştır; dedikleri şey, “Bu tür ifadeler müteşabihtir, iman ederiz, gerçek anlamlarını Allah’a havale ederiz” şeklindedir. Oların bu görüşlerini özetleyen imam Malik’in şu sözleri meşhurdur. Adam’ın biri imam Malik’e “Arşa istiva” konusunu sorduğunda imam cevap olarak: “istiva malumdur, keyfiyeti meçhuldur, onu sorgulamak bidattir...” demiştir.
