Insanoglu yalniz gelmistir yalniz gidecektir... Herkes kendi yalnizligini dusunerek "bencil" duygularla yaklasir birbirine... Aslinda kimse kimsenin ne yalnizligini onemser, ne acisini, ne mutlulugunu, ne sevincini, ne kederini... Iki kisi biraraya sadece kendi benligini dusunerek gelir... Bir insan mutluysa kendi mutlulugunu paylasmak icin en yakin dostunu arar, bir insan kedere dusmusse iki kadeh tokusturmak ve anlatmak icin arkadasina sarilir... Kimse bir baskasini kendinden cok sevmez...
