lisede başlayan bir arkadaşlığımız vardı. Dört kişi takıldık üniversite birinci sınıfa kadar. Hedefler hayaller kurulur ya hep dostlarla. Dost olmuştu arkadaşlık işte. Yani öyle sanmışız. Neyse bir kişiyi kıskançlıklarından ötürü sildik aslında kendi yavaşça silindi gözümüzde yaptıklarıyla. Ben hassas insanım arkadaş herşeyi pat pat söyleyemiyordum, hala aynıyım o da ayrı konu. Neyse bugün aynı ünide okuduğum parantez içinde bu kalan iki dosttan biriyle buluştuk. Lan arkadaş artık takmama kararı almıştım insanların hareketlerini sözlerini umursamayacaktım, dostluk kavramına ya ben yada onlar uygun değildir diyip irdelemeyecektim ama bugün bir günde dostlum kelimesi onda anlamını yitirdi. insan kıskançlığını bu kadar belli edemez. Önceden böyle olmayan insan iki yıl içerisinde değişti böyle garip birşey oldu. Bugün de iki yıllık direnişimin son günüydü sanırım. Yine ona birşey demesem diyemesem de. Başarılarımı kıskanan ailemi kıskanan odamı kıskanan lan odamı kıskanan bir "dost" oldu. Yani sözlük arkadaş mı dost mu düşman mı sıfat bulamıyorum açıkçası. Ne yapılmalı böyle insanlara? Değer bilmeyen bu insanlara diye düşünüyorum yine. Aynı diğerinde olduğu gibi.
Kısaca sözlük bir dostum dediğim kişinin daha dostum olmadığını kıskanç arkadaş sınıfına girdiğini öğrendim.
