Teferruatlı iştir bilyeli araba yapmak. Öyle masonik Şişli bebeleri bilmez. Önce ıvır zıvır hurda bulunup eskiciye satılır oradan gelen parayla Çıkma bilya alınır. Bilya alınırken içindeki misketlerinin tam OLMASINA Özen gösterilir. Daha sonra elde yeni ALINAN bilyalarla mahalleye gidilir. Pazar kurulan sokaklarda boş arsalarda zincirli pazar tezgahları vardır. Bu tezgahlar itinayla kırılıp tahtaları alınır. Bu esnada gruptan bir kişi erketede Gözcü durur. Yakalanılırsa genelde sağlam bi zopa yenilir. Daha sonra elde tahtalarla sokağa gelinir. Bu sefer de keser yoktur. Birisi zor bela bir keser bulup getirir. Pazar tezgahının tahtasından çıkan Eğri Çiviler Kaldırımda düzeltilir. Birisi mutlaka keseri eline vurup ağlar. Bu esnada vazifeyi başka bir çocuk devralır. Beynelmilel araba bir süre sonra yapılır artık iş arabaya binmeye gelmiştir. Bu arada sonradan gelen çocuklar bu sürece katılmadıklarından arabaya bindirilmeyecekleri söylenir. Sağlam bir kavga çıkar. Birinin burnu kanar ağlaya ağlaya eve gider. Elde araba şöyle yeni asfaltlanmış Yokuş aşağı bir sokak aranır ancak zor iştir istanbul'da öyle sokak bulmak. Hele ki Yokuş aşağı sokaklar hep varoş mahallelerdir ve yolları çok bozuktur. Her neyse sokak bulunur arabaya binilir. Arabadan düşülür minik avuçların içine taş girer dizler yara olur. Sokakta yaşayan evlerin anamız Yaşında kadınlarından binbir Türlü küfür duyulur. Akşam olur eve gidilir Araba kömürlüğe saklanır. Dizler yara para olduğundan anneden bi temiz zopa yenir. Arabaya bindirilmeyip dövülen çocuğun anası gelir durumu anneye anlatır anne bir daha döver. Akşam olur baba eve gelir yalandan odada ders çalışılıyordur. Pazarcı orospu çocuğu tezgahını kırdığımız için babaya şikayet etmiştir bir de baba döver. iner kömürlüğe arabayı kırar. Ağlayarak uyunur o gece. Ertesi gün anlaşılır ki o gün o arabaya binen bütün çocuklar dayak yemiştir. Hatta bazıları sizin elebaşı olduğunuz gerekçesiyle konuşmamaya Çalışır. Konuşmazsan konuşma pezevenk çok da tın.
...
Bugün 3 Yaşında Oğluma akülü araba aldım çok sevindi kerata. Bu araba meselesi rahmetli babamla benim aramdaki gibi büyük bir krize dönüşmediği için çok mutlu oldum ama bir yandan da kendi arabasını kendisinin yapamayacağı o zorlukların arkasından gelecek Mutluluğu bütün zamane çocukları gibi hiç bilemeyeceği için çok üzüldüm. Hayat çok garip.
