Hiçbir artısı olmamasına rağmen, o zaman da ufak tefek hayal kırıklıklarına maruz kalmış olmama rağmen özlüyorum ben çocukluğu.
dinlenen şarkılar, özlenen insanlar, tek taraflı sevgiler o zamanlar daha değerliydi.
Acının içinde "değer" vardı.
Şimdi çekilen acının da çektirenlerin de değeri kalmadı ki.
