sağ gösterip sol vurması ve her şeyi hem basit hem de komplike anlatabilmesiyle trevanian'ın ustalığını gözler önüne seren harika bir roman. karakterlerinin bir zamanlar, bir yerlerde yaşayan insanlar olduğu ortaya çıkarsa hiç şaşırmam. öylesine inandırıcı ki kişilik örgüleri... birine beni ağlattığı için hayran olabileceğime inanmazdım bu kitabı okumadan önce. imalarla, kelime oyunlarıyla esir edercesine, bir solukta okunuyor ama bitmiyor. içinizde bir yerlerde yankılanıp duruyor gölgesi...
