insanlar oluş'ları epeyce zamandır yorumlayarak öylesine terk eylemişlerdir ki realiteyi ikincil yorumlamlardan hasıl ettikleri değerlerin 'realitelerini' birincilemişlerdir; diğer bi' ifadeyle irrasyonel imgelenimlerin primitif zamandaki canlılar arası etkileşimlerindeki bedensel estetiğin temel seçki unsururları olan erk'lik veyahutta dişilik'in yerini bedensel estetiğe bırakmasıdır.
peki nasıl oldu da fiziksel olarak bedenin "simetrik" olduğu algısına vardık?
ilkiltürsel yaşantıda penis ve vajina yaşamı ve hazzı bahşediyordu, memeler besin veriyordu, anaçlığı ve bunun getirisi güvenliliği temsil ediyordu. bunlar basit bir canlının bütün dünyasını oluşturan şeyler ve de bunlara istinaden gelişen şuursal imgelem diyarında bu varlıklar şimdinin adıyla 'güzelliğe' konuşlandırılıyordu.
esas ihtiyaçlardan doğan kaçınılmaz zihn'i yüceleştirmesi de estetiği oluşturmuştu.
ihtiyaçlar çeşitlendikçe estetik de bununla beraber analojik olarak şekillenip hedonist pragmalarından kurtulduktan sonra apollonca bir biçimsellikte tezahür edip, dionyosasça uyum'u öteledi.
