benim gördüğüm beşiktaş'a, beşiktaşlılık ruhuna yakışan tek oyuncudur. onun kadar hırslısı, isteklisi, hırçını gelmemiştir gelmeyecektir.
sahadaki 11 dururken 90 dakika yedek kulübesinde tezahürat yapılan kaç oyuncu biliyor sunuz?
taffarel'in kaburgalarını kıran, mills'e tokatı basan, son golünden sonra nasıl bir erkek olduğunu bütün herkese gösteren türkiye'ye gelmiş geçmiş ve rahatlıkla söylüyorum gelecek olan en cesaretli oyuncudur.
dinamo kiev'e attığı golle tüylerimi diken diken eden ve ağlamama sebebiyet veren (o andan sonra ağlamadım hiç allah ağlatmasın) oyuncudur.
gönderildikten sonra hüngür hüngür ağlayan, beni yuvamdan koparamazlar diye haykıran, renklerimizdeki siyahı ten renginle bağdaştıran, en önemlisi renklerimize, amblemimize, karakartalımıza aşık bir futbolcudur.
ben bir beşiktaşlı olarak bütün oyuncularımızın pascal gibi olmasını dilerdim. üzerlerindeki o şerefli formayla bu kadar ruhsuz, isteksiz nasıl oynarlar ya aklım almıyor. ikinci bir pascal gelsin istemiyorum sadece kulübe gelsin istiyorum hiçbir şey yapmasın kenarda otursa da olur.
