konuyla ilgili bir minibüste bir diyaloğa şahit olmuşluğum var. şöyle ki;
organize sanayi bölgesi içinden geçen bir minibüs hattı bu. en arka köşede oturduğumdan dolayı benim zaten yer vermek gibi bir şansım yok. ama minibüs bildiğin konserve kutusu. ayaktaki ablalardan biri yanındaki ablaya aynen şu cümleyi kurdu;
"ben bu çocuklara da kızamam, kıyamıyorum ki sanayide çalışıyorlar akşama kadar, işleri ağır, yoruluyorlar bütün gün, bizim gibi mutfaktı, sekreterdi, temizlikti değil ki işleri. yaz kış demeden sıcakta soğukta haşat oluyor gençler. hiç kızmıyorum. otursunlar hakları, yoruluyorlar, yıpranıyorlar çünkü."
