Uzun zamandır 6 ay kadardır görmemiştim annemi o kadar hayatın girdabına kapılmışım ki özlediğimin farkında bile değildim annemi gördüğümde hissettiğim durumdur. Çok özlemişim ben annemi sözlük işin garibi ben yine bu özlemin farkına varmazdım belkide ama onun böyle beni görünce o 50 yaşındaki kadının nasıl da çocuk gibi pervane olduğunu görünce etrafımda daha da özledim biliyorum o daha fazla özlüyordur bu boktan dünyada iş fatura ödeme derken çoğu zaman uçup gidiyor aklınızdan sevdiklerimiz ama onun böyle bir telaşesi olmadığı için muhtemelen hep çocuklarını düşünüyor ve özlüyor. Kendimi biraz güçsüz hissettim onun yanında birazda buruk bi siki becerememiş oğlu olarak. Çok uğraşıyorum belki daha da fazla uğraşmam gerekiyor. Hayat bu hiç adil değil paranız yoksa ya da yeteri kadar yoksa her keresinde biraz daha yenilirsiniz. Hasrete çabaya uğraşa sevgiye sevgisizliğe her şeye. Bu yüzden annenizi üzmeyin ağalar. Ben elmden geleni yapıyorum zamanında salak gibi çok üzdüm şimdi telafi ediyorum bana hiç kırılmamıştır biliyorum ama ben kendi salaklığımı unutamıyorum. Bir zamanlar sevgilm vardı ona hediye almaya gitmeden önce hep anneme bir hediye alırdım ben adaleti severim insan önce en yakınlarının kıymetni bilmeli. Ne de olsa önce can sonra canan. Sevgi saygıyla. Yazarın annesine olan özlemini onu gördüğündeki hislerini betimlemesidir.
Not: moderasyon belki tanımımı beğenmezsiniz belki silik atarsınız ama atmayın be yavrum bu dursun burada arada okurum ben bunu.
