Hiçbir insan " ne kadar güzel gülüyorsun " demez " ağzının şekli neden böyle ? " der
Sürekli " oran niye öyle buran niye böyle " derler.
Sürekli düşünürsün " acaba beni sevebilecek kadın var mıdır ?" düşünürsün acaba " nasıl evleneceğim ? "
beni seven bir kadınla mı ? yoksa mantık evliliği yolunda bir zorunlu ilişkide mi?
Kimse seni takdir etmez , romantizm yaparsın gülerler , espiri yaparsın "mal" derler.
Asla dikkat çekemessin hiçbir kadın sana o şehvetli bakışlarını dikmez , asla "Tanrı" gibi hissedemezsin.
Aynaya bakarsın üzülürsün , bazen umut edersin aslında hep umut edersin , yoksa yaşamayazsın ama değişen bi şey olmaz.
Çok güzel kadınlar vardır , geçer giderler; varlığının farkında bile olmadan.
Bir süre sonra usul usul alışırsın buna , kimse fark etmez sen delirirsin .
Duygusalsındır , çok iyi bir adamsındır , sevdin mi tam seversin ama çirkinsindir.
istediğin asla olmaz , istemediklerin bile olmaz.
Ama alışırsın işte , sindirirsin ve içinde öldürürsün.
Bu bir "takıntı " değildir onlar anlamaz , bilemez.
Zordur be abi , Tanrıya ne kötülük etmişsindir acaba ? Sana neden gıcıktır bu adam?
