"#DirenSilvan, #SilvaniçinSesVer" demiş biri olarak tarihe notumu düşüyorum.
iyi niyetli, birlikte kardeşçe yaşamdan yana, ideolojik olarak solda olan ve etnik kökenini bir kenara bırakmış sade bir Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olarak, bugüne kadar PKK'lıların çocukları da olsa yaşam hakkını savundum.Savunmaya da devam edeceğim.Çünkü onlar çocuk, kirli savaş nedir bilmezler.Ölüm hiçbir çocuğa yakışmaz çünkü.
Büyüklere ve gençlere gelelim.
Madem haklısın, zulüm gördün; sen zulmetmeyeceksin, üstüne ajitasyon yapmayacaksın.Silvan'a zulmeden güce karşı, asker geri çekilirken sözde gövde gösterisi yapmayacaksın.Madem masumsun, "PKK halktır, halk burada!" diye bağırmayacaksın, askeri ilçe dışına güvenlikli geçiriyormuş gibi şov yapmayacaksın.insanlık öğretiyormuşçasına kameralara oynamayacaksın.
O yuhaladığınız, sövdüğünüz askerlerin arasında Kürtler de var, farkettiniz mi?Bu ülkede "zorunlu askerlik" diye bir kavram var.Siz de geçtiniz o yollardan.Askerlik, katillik midir?Siz de katil oldunuz mu sayın "halk"?
Ben bu görüntüleri unutmayacağım; tavsiyem de kimsenin unutmaması.
Farklı olanın yaşam hakkını savunmakla, mazlum edebiyatının tillahına sarılıp PKK destekçiliği yapmak arasında dağlar kadar fark vardır.Farklı olanın yaşam hakkını savunuyorsak; eşitliğe, adalete, özgür yaşama olan inancımızdandır.
Faşizme karşı da, ikiyüzlülüğe karşı da omuz omuza!
