iş yerinde , okulda, hayatta idealler doğrultusunda beyinde yaşatılan dünyaya kendini kapatıp acı gerçeklerle yüzleşildiğinde dağılmaktır toz parça. Her seferinde biraz daha eksilmek, yavaş yavaş içten kararmaktır. Yıkıla yıkıla yürümeyi unutursun zamanla ve gökkubbe daha bir ağır gelir sırtında bir yük gibi. insanlardan kaçarsın çünkü seni bir ucube gibi görürler. Güldükleri şeylere gülemez, konuştukları şeyleri beğenmezsin. Bir ses, bir renk, bir cümle gözlerini doldurmaya yeter. Ağlamak istersin, ağlayamazsın.
