Her türlü deneyden önce ve bağımsız olarak yalnızca akla dayanan; tanımlardan ya da kabul edilmiş ilkelerden çıkarılmış bilgiye a priori denir, önsel, yani deneye başvurmaksızın salt teorik olanı ifade eder. A priori düşünce, doğuştan gelen veya aklın deneye başvurmadan kendinden gelişmesiyle doğan düşüncedir. A priori akıl yürütme olgulara değil, yalnızca aklın mantıksal kurallarına dayanır. Bu bakımdan a priori, zamansal ve ruhsal önceliği değil, mantıksal önceliği anlatır. A priori'nin bu kullanım şekli daha önce Leibniz ve Christian Wolff ta görülürse de, kavramı bugünkü anlamında tanımlayan Kant olmuştur.
