araba çarptığı için muhtemelen bacağı kırık, yamuk yumuk yürüyen, sevimsiz iğrenç görünümlü sakat bir tekir yavrusunu hanemize getirme cüretini gösteren valide hanımı bu antipatik canlıyla birlikte evden def etme keyfiyetidir.
kendisini dahi zor beslerken, bize verebileceği yegane armağan mama masrafı olan bu tiksinç kediyle ilgilenmemi nasıl arz edebilir? sana baktığım yetmiyor mu?
sunduğum seçenek de gayet makul: ya o müstekreh kediyi sokağa atacaksın ya da evden defolup gideceksin.
yanıt hayır olunca, asabiyetle kapı dışarı ettim. artık ekürisiyle birlikte kadın sığınma evinde mi yatacak bilmiyorum, umrumda da değil.
