Ahlakın kaynağı müslümanlar da nesneldir. Ateistlerde ise özneldir. Lakin tüm ateist ler ahlak kurallarını islam a göre yaşarlar. Bir insanın teyzesinin, halasının, dayısının, amcasının kendine nikahı düşmediğini öğrenmesi sadece islam i kaynaklarca olmuştur. Ateistler de aynı ahlağı savunurlar lakin ahlağın kaynağını kabul etmezler.
Ateistler lerde ahlak zamana ve kişiye göre, bulunduğu yere göre değişirken, bu müslüman lar için tam tersi değişmez. Değişmeyen in kaynağı kur andır ve kendine inanmayan kitleleride kendi çekim alanında tutarak rahmetini bir kez daha gösterir.
Değişmeyen, değişen üzerinde etkisini kayıp etmeye başladığı zaman olumsuzlukların ağırlığı artar.
Örneğin eşcinselin özgürlük olarak algılanması, zina nın ve alkolun sadece bir ihtiyaç olarak kabul edilmesi ve insanın ekmek parası için her işi mübah görmesi dir.
Sonuçta empati kurularak ortaya konmuş iyi ahlağın kaynağı kur an dır. Ondan uzaklaştıkça ahlak görecelenir, değerler değişir, doğru asla yerinde duramaz olur.
