insanın kazık yemeden yada acı cekmeden aklını basına alamaması durumudur. kişinin canı öyle çok yanar ki, hem bundan sonra daha fazlasını yasamamak , hem de daha cok üzülmemek adına kendisini bi kabuğun içinde bulur. o kabuğun arkasında herseye daha guclu durabilicekmiş gibi hisseder daha mantıklı davranmaya calısır.artık büyüdüm diye düşünür taa ki baska bi acıyla canı yanana kadar..
büyümez insanoğlu..
