ayarı yerinde bir dram filmi. izlerken bir şeyleri düşünmene, sorgulamana yol açıyorsa o film olmuştur. bu da olmuş. gereksiz, anlamsız kısımları yok muydu, elbette vardı. ama film bu adamlar yaparken/yazarken hem 15 yaşındaki ergene, hem 30 yaşındaki olguna, hem hastaya hem sağlıklıya hitap etmek isteyebilirler. izleyen herkes kendinden bir şeyler bulduğu kısımları alır. kafana dank eder o kısımlar. ulan üç günlük dünya dersin. yarın kimin ne olacağı belli değil dersin. kıymet bilelim, şükredelim, üzmeyelim, üzülmeyelim dersin... dersin de sonra yarın aynı haltları tekrar yersin. ama yine de film 2 saat 7 dakika boyunca sana bir şeyleri hatırlaman için yardımcı oluyor. gerisi sana kalmış. film lan bu daha ne yapsın. Krzysztof Kieslowski demiş ya;
"Dünyayı değiştirecek olan şey filmler değildir, o filmleri izleyen insanlardır."
