Memleketim, farketmez nasıl ona hitap edersen et. Asildir, dimdiktir. Surlarının ruhu vardır kulak ver bak neler fısıldıyor kulağına. Surlarında derin yaralar vardır ama virane durmaz asla sanki savaşta bin kurşun yemiş yine de ayakta kalmış asker gibidir. Surlarının üzerinden baharda Filizlenir hevsel bahçeleri cennet bir damla olmuş sanki konmuştur hevselin ortasına bi Dicle gibi. Nehri melul melul akar can verir hevsele. Üstünden yükünü on gözlü çeker on kemerlidir asildir sırtında Kırklar dağı vardır her gün suzan suzi intihar eder on gözlüden Dicle nin soğuk sularına yeniden yeniden atlar oğlan hergün delirir, Kırklar dağı ayağına eğilir. On gözlü bakar gazi köşküne sanki paşa halen orda yüzer köşkünün havuzunda. Hasan Paşa dokur gibi halen Kabe'nin örtüsünü, on yirmi metre ötede ulu Camii de vaaz verir bi molla hoca sırtını yaslamış avluda ki Roma saatine amca, iki bin yıldır belini ısıtır dedelerin. Ciğer vardır, Burma vardır, Gaffar Okkan vardır, karpuzu vardır, polisi vardır, solcu anarşist gençleri vardır, devlet sıvazlamamıştır başını o da inat öpmemiştir elini. Aynen surlar gibi dimdiktir zararı kendinedir bilir ama o diyarbekirdir. Vurulur ama eğilmez, çeliği erit beni eğme kurban olam. Gel misafirim edem seni sırtımda taşıyam ama karşıma durup eğil deme kurban olam. Ölem senin için ölem, kendime ölecaksam gururdan ölem.
Sonra Cahit Sıtkı ağlar, Ziya gökalp ağlar, Ahmedi arif ağlar ben ağlaram.
