beraber yaşamayı öğrenemedik, bilemedik. önce kendimizi tanıyıp hazmedemedik. hep saldırdık, bastırılmışlığımızı başkasını bastırarak bastırmaya çalıştık. ağladıkça ağlattık, ağlatıldıkça ağlattılar...
bir arada yaşamaya alışamadık. göremedik insanların insanlıklarını. onlara isimler taktık, kulplar bulduk: "ama"larla yaklaştıkça âmâlaştık. sonuçta bir .ok olamadık. yerimizde saydık durduk.
aynaya bakmadık. karşımızdakinin aynamız olduğunu aklımızın ucundan bile geçirmedik. bağırdıkça bağırdık... sesi çok çıkan haklıdır sandık. haklıydı!
alışamadık bir arada yaşamaya taa adem'den bu yana. savaştık. toprak için, yemek için, petrol için ve kimbilir gelecekte su için savaşacağız. ama en çok egolarımız için savaştık.
türk dedik, alman dedik, almancı dedik; ermeni dedik, kürt dedik, laz dedik; alevi dedik, sünni dedik... dedik de dedik. bir insan diyemedik. iyi .ok yedik.
farkılı diye dışladık. laik dedik, solcu dedik, sağcı dedik, dindi dedik, gerigi, yobaz dedik. cumhuriyetçi dedik, şeriatçı dedik. birbirimizi didik didik ettik. bir insan diyemedik.
bir arada yaşadık hep birbirimizin kuyusunu kazdık. utanmadık, yaşamak için yaşatmadık. yukarıdan baktık, aşağıladık. bazen de aşağılandık, yine anlamadık...
