15.
-
her zaman vardı ayrılık
her zaman kardı ankara
bazen bir muavinin çığırtkan sesi
bazen de aceleci bir tren nefesi
soluk soluğa sevinçleri
soluk soluğa böldüler
her yerde hazır ve nazır
her yerde ani ve ansızın
ayırdı genç yaşlı demeden
hiç birini birinden ayırmaksızın
sigaralar son nefesini verdi
iki kalp arasına bir cam girdi
söndü tüm ışıklar, karardı ankara
titreyen kalpler saplandılar kara
her zaman vardı ayrılık
her zaman kardı ankara
şarkılar yazılacak ve şiirler
kara karlı bir ankara üzerine
ama hiç biri merhem değiller
ayrılığın kendi kara düzenine
yeşil yakışsa da tenine
sarısı daha bir kendinden
meçhul aşkların meşhur katili
tüm ayrılıkların başkenti
her zaman yardı ayrılık
her mevsim kardı ankara...
saipsiz
