dünyaya yararlı olabilecek bir evladın hem anne ve hem baba kavramlarını yaşıyor olması gerekir. Evlatlık alan iyi ailelerde bile bazen uyum sorunu oluyor, çocuk her ne kadar bebekliğinden beri iyi ailede büyümüş olsa bile, gerçek anne babasının genlerini taşıyor ve huy olarak onlara çekebiliyor. eşcinsellerde cinsiyet kavramı aynı olduğu için çocuğun otomatik olarak iki babası veya iki annesi oluyor. ohaa düşündümde şimdi, sizde gerçekten şuan bi düşünün! böyle bir çocukluk geçirmiş olsaydık, insanlara kendini anlatabilme ve kabullendirebilme savaşları falan, çekilmez olurdu. hemen bi tane canlandıralım. ki buna kitap bile yazılabilir.
evlatlık ve arkadaşı vol 1
e- annemler geliyor.
a- sağdaki mi annen?
e- yok o babam.
a- hö!
e- evet diğeri annem.
a- olm ikisininde memesi var lan.
sonra kadın gelir evlatlığı öper, çocuk ona baba der.
arkadaşı dumur olur, o bile, artık o eski o değildir. anlayacağınız karşı tarafa bile zararı var.
çocuklarını doğurupta bakmayan sokağa atan insanlar varken, eşcinseller onlardan belki çok daha iyi bakabilecektir çocuğa, ama toplum böyle bir olaya negatif durumdayken büyüyor olmak gerçekten çok zor olurdu.
