Orhan Pamuk’un en güzel eseri olduğunu düşünüyorum. Kitap da ki anlamlı ve uzun cümleler, kitabın manasına daha da yakıştığını düşünmekteyim. Özellikle Celal Bey’in köşe yazılarına diyecek söz yok. Mesela boğaz da suların çekilmesi…Kahramanımız Galip Bey, etrafında ailesi ve bir iki arkadaşları var. Ayrıca da halaoğlu Celal Salik. Ve… Ve Rüya… Rüya’nın peşinde Galip… Galip’in zihnin de esir olmuş duygular, cam kırıkları gibi anılar. Gittikçe kararan bir aşkın hikâyesidir romanımız. Celal Salik’in ipucu olarak kullanıldığı köşe yazıları, Galip’in umut teknesi olmuş, istanbul’un, o zamanlar anlam kokan sokakları, manalı ya da boş bakan insanları, yine Galip için birer ize dönüşmüşken, Galip her yerde yüreğinde bir tutam acıyla dolaştı durdu. Sokakların sonu gibi kararan aşklar, yolların sonuna ve sonun başlangıcına yaklaşmak gibi “Kara Kitap”.
