Başkalarına karşı duyulan öfkenin pasif kalma, mazokizm ve kendine çevirme (turning towards oneself veya turning against the self) yoluyla ifâde edilmesidir. ikide bir unutma, surat asma, başarısızlıklar, kendinden çok etrafı bizar eden hastalıklar, ağrılar, sızılar, yakınmalar, sürekli gecikme gibi davranışlar tipiktir.
