tıp okumak için kesinlikle, güçlü bir iradeye ve sinirlere sahip olmak gerekiyor. yoksa hocaların hakaretleri ve kendilerini beğenmişlikleri yüzünden (-ki sanki onlar bu yollardan geçmediler) allah'ım ben ne yaptım demeye kadar varır işin aslı. özellikle intern olduğunuzda asistanlar ve hemşireler tarafından ablukaya bile alınırsınız. ne kadar angarya iş varsa yaptırırlar size. ben nasıl o günlerde çektiysem onlarda çeksin mantığı yani. mezun olunca da tusuymuş, asistanlıkmış, mecburisiymiş diye diye ömür geçip gidiyor zaten. bide hastalar tarafından şiddete uğrama, öldürülme korkusu da cabası.