Yahut kendi varlığından şüphe duymak.
Bekleyiş ve isteyişlerinizin öyle umursanmama durumu ki kimi zaman;
Kadıköy bahariye caddesi'nde Broşür dağıtan insanın siz hariç herkese broşür uzatmasından hazin, anketörün "pardon bir dakikanızı alabilir miyim" demesini bırak bir saniyenizi istememesinden buruk.
Beşiktaş meydan'daki green peace gençlerinin ardınız sıra ısrarcılığını bir size yapmamasından yıkıcı. Moda sahili'ndeki çiçek satan roman kadınların gözlerinin içine bakmanıza rağmen sülük gibi yapışmamasından yakıcı.
Öyle bir iplenmeme, öyle bir züklenmeme.
Varlık felsefesicisi aristo'nun yanında bok yemesi. Aristo'ya haber eyleyin de gelsin filozof görsün vakası.
Dışı da içi de bir seni yakar mınıskiyy. Neyse, bunlar özel şeyler. Umuma açmanın manası yok nihayetinde.
