kimliğini oluşturma sürecinde bocalayan kızı betimleyen bir davranıştır, o dönemler içten içe bir varolma mücadelesi yaşar her insan. farklılık/marjinallik yoluyla saygı bulma/dikkat çekme/beğenilme gereksinimlerini tatmin etmeye çalışır.
saygı bulmanın, kabul görmenin sayısız yolu vardır...kişinin sahip olduğu donanımların çokluğu oranında kabul görme/onanma/beğenilme durumu artmaktadır.
kimi insanlar bu farklılığı kişilikleri ile yaparlar, yani saygı uyuandırmak için saygınlık sağlayıcı bir karakter edinirler/kişilik oluştururlar ve davranışlarıyla çevresiyle kurduğu iletişimi ile var olur. özgüvenini perçinler.
bir diğer yöntem ise fiziki unsurları kullanarak şekil yapma gayretidir.
zengin ise bu arkadaş paranın satın alabildikleri ile var olma yoluna gider, yüz milyonluk terlik pabuçlarla,telefonlarla, arabalarla, pahalı çanta ve aksesuarlarla üstünlüğünü benimsetmeye çalışır.
kimisi de fiziksel görünüşü ile odak noktası olmaya çabalar, gerek giyilen dekoltelerle, gerek marjinal tarzlarla, gerek eteğinin boynu kısaltmayla (ki bu yapılmayanı yapmış olmak demektir, yani hem bir başkaldırı hem de ciddi bir dikkat çekme sonucu)...
velhasıl kimi liseliler yılların geçmesine rağmen bünyelerine bir nitelik katamayınca sağımızda solumuzda hala etek katlayarak var olma mücadelesindeler, ha bu okul üniforması değildir de iş yerinde/taksimde giydiği günlük kıyafetidir.
fark etmez; neticede yaş değişse de tas eski, hamam daha eskidir...
