Hıristiyanlarca, pazar ayinlerinde hz. Isa'nın son akşam yemeği ritüellerini yerine getirdikleri tören. bazı mezheplerde ya da cemaatlerde yalnızca yılda birkaç defa yapılmakta.
Efkaristiya törenleri ile ilginç bir anektod ise roma döneminde geçmektedir.
"Roma'da birkaç kişinin bir araya geldiği her yerde konu aynıydı. Bir yandan bu konu konuşulurken, bir yandan da toplumsal bir paranoya bütün imparatorluk sokaklarını sarıyordu. Koskoca imparatorluğun her köşesinde Gözü dönmüş ve ahlaksız bir gizli örgütün varlığından bahsediliyordu.bu gizli örgütün üyeleri yamyamdı ve tuhaf ayinlerinde insan eti yiyor ve insan kanı içiyorlardı. Bu kanlı ziyaretlerinde özellikle bebekleri tercih ediyorlardı. Roma sokaklarında kaybolan sahipsiz bebekler daha da endişe yaratıyordu. Erkek ve kız kardeşler arasında ensest ilişkiye sahiptiler, tuhaf kutlamalar yapıp gizlice bir araya gelerek toplumun saygın kesimi ile temastan ısrarla kaçınıyor, birbirleriyle karşılaştıklarında bir işkence aletinin işaretini yapıyorlardı.
Bu anlatılanlar roma sokaklarında hem merak hem de korku uyandiriyordu. Yöneticiler bu tarikatın sorgusuz yok edilmesini istiyor halk ise onayliyordu. Yok edilmek istenen grubun bir de ismi vardı. Bunlar kendilerine hıristiyan diyorlardı. Olayın aslı ise çok sonradan ortaya çıkmıştı. Pagan inancına sahip romalı yöneticiler hıristiyanlığın yayılmasını engellemek için gri propaganda yapıyorlardı. Efkaristiya ayinlerinde yerine getirilen ritüelleri çarpıtıyor, halkta onlara karşı bir nefret ve öfke oluşturuyorlardı.
Hz. Isa'nın çarmıha gerilmesinin ardından onun izinden giden hıristiyanlar dışarıya karşı kapalı, içeriden güvenilir referans olmadan yabancılara kapalı bir şekilde ayinlerini yapıyorlardı.
Isa'nın son akşam yemeğinde ekmek ve şarabı kendi bedeni ve kanı olarak öğrencilerine sunuşunu anmak amacıyla efkaristiya ayinleri esnasında şu bölümler okunurdu. ''yemek sırasında isa eline ekmek aldı, şükredip ekmeği böldü ve öğrencilerine verdi. 'alın yiyin' dedi, 'bu benim bedenimdir'. Sonra eline şarap kadehini aldı. 'hepiniz bundan için bu benim kanımdır' dedi."
Daha sonra anlaşıldı ki katledilen bebeklerde büyük bir alegori imiş. O dönemde roma'da fakir aileler ya da gayrı meşru yoldan çocuk dünyaya getirmiş kişiler bebekleri ölmeleri için sokaklara bırakıyorlardı. tuhaf olan bebeklerin ortadan kaybolmalariydi. Bebekleri hıristiyanlar alıyorlardı. Nedeni ise bebekleri vaftiz ederek, hıristiyan bir şekilde mabedlerinde büyütüyor olmalarıydı.
En son ensest ilişkilerin de birer alegorinin parçası olduğu da ortaya çıkmıştı. Bu, hıristiyanların birbirlerine olan bağlılıklarından dolayı, birbirlerine 'kardeşim' olarak hitap etmelerinden kaynaklanıyormuş. Romada yalnızca aynı anne babadan doğmuş kişiler için kullanılan kardeş kelimesinin dindaş insanlar arasında kullanılması bu tür bir yanlış anlaşılmaya mahal vermekteymiş."
