ilk filmle arasında o kadar büyük bir fark var ki şu an tanımlamak için kelime dahi bulamıyorum. o kadar çok koşuyorlar, hoplayıp, zıplıyorlar ki beyniniz dönüyor. işin kötüsü bunun bir amacı da yok. konu yok sanki. "azıcık oturun çocuklar bi soluklanın, su getiriyim mi?" demek istiyorsunuz bir ara hatta.
bir kere ışıl virüsü kapmış arkadaşları kendini öldürürken neden alıp başınızı gidiyorsunuz? hiçliğin ortasındasınız, nereye gittiğiniz, karşınıza ne çıkacağı belli değil. dönüp o silahı almanız gerekmiyor mu sizce de? boşuna bir romantiklik.
en sevdiğim şey zombili film üstelik. yine de nasıl kötü bir filmdi.
