Çoğu defa zamanın akışına kaptırdığım kendimi, aklımın almadığı yerlerde bulurum.Mesela bazen güneşin doğduğu bazen bir tek insanın olmadığı belli belirsiz onlarca mekân. Uzun süren bu yolculuklar sonrası bedenimi yorulmuş sesimi kısılmış bulurum. Elime ne geçtiğini düşünmez aynı rüzgarda savrulur dururum. Zira her defasında biraz daha derinden vurulur yahut öyle kabul ederim. belki birkaç ay belki birkaç senedir belki de kendimi bildim bileli böyle yaşarım.
