Kimsenin sana sahip çıkmaması, seni değerli görmemesidir. Ne bağlı bulunduğun amirin ne de bakanlık seni herhangi bir olayda korumaz. Tabi bir de şu boyutu var: Herkesin gözü olması ama gözü olanların da aynı zamanda eleştirmesidir.
Ama bunlar varken mesleki doyum beni ayakta tutuyor. Çocuklarımın sevgisi, aşkı herşeyden önemli. Dertlerimi unutturan tek şey. Sınıfıma girince dış dünyayla bağlantımı kesen tek şey. iyi ki.
