Hiçbir şeyim yok, her insan gibi gündelik yaşantıma devam ediyorum. Gülüyorum, sinirleniyorum, sohbet ediyorum, takılıyorum. Ne zaman gece olup şu kafamı yastığa koyuyorum işte o zaman gecenin sessizliğiyle beraber bir burukluk alıyor beni. Maskemi çıkartıyor muyum yoksa takıyor muyum bilmiyorum. Hangisi asıl benim inanın hiç bilmiyorum. Sebebi ne ki? Yaşanmamışlıklarım mı eksik yanlarım mı? Yoksa herşeyin normal gibi gözüküyor olması mı rahatsız ediyor beni? Of be sözlük, çok afedersiniz amına koyim bu hissin! içim şişti.
