uludağ üniversitesi merkez kampusu içinde bulunan ve sınırları batı'da amfitiyatro'dan doğuda kampüs camii şerifine,kuzeyde boi kütüphane durağından güneyde bankamatiklerin hemen yanındaki minibus durağına kadar olan,içerisinde koskocaman bi yemekhane binası,bürokrasinin kırtasiyeciliğinden anası ağlamış bilumum öğrenci toplulukları,içi her daim yosunlu tahminimce yarım metre derinliğinde bir havuz,öğrenci jargonunda musalla diye tabir edilen mermer oturaklar ve hiçbi işlevi olmayan 2 metre uzunluğunda ve yarım metre yüksekliğinde korkulukları kırmızıya boyanmış bi köprüsü olan coğrafyaya verilen isimdir.
yemekhaneye bankamatik tarafındaki merdivenlerden çıkarken hemen yerdeki dekoratif kalın camın altında üzerindeki pirinç artıklarından anladığım kadarıyla pilavüstü az kuru yenmiş hafiften çatlamış bir porselen tabak,dişlerinden biri 45 derece eğilmiş bir çatal ve şu anda sayısal değerini tam olarak hatırlayamadığım 2 adet okey taşı vardı.
muhtemelen ömrümün sonraki yıllarında mediko her aklıma geldiğinde garip bi şekilde hep o porselen tabak,ağzı eğilmiş çatal ve okey taşlarını hatırlayacağım.
