inanç dinsel bir kavram olduğu için din dışı düşünceleri bu özgürlük altında anlatmak ve bunlara yaklaşıldığı gibi o fikirlere yaklaşmak saçmadır.
o yüzden düşünce özgürlüğü demek daha kapsayıcı ve inanç gibi doğma temelli fikirlere sert bakan görüşler için daha açıklayıcıdır.
şimdi bakışıma geliyorum;
din ve inanç özgürlüğü veya düşünce özgürlüğü toplumsal gerçeklikten geçmesi gereken özgürlüklerdir ve toplumun kendi gerçekliği içinde düşünceler de, inançlar da ve dinler de sınır getirebilir.
toplum sonuçta kimsenin özel alanı değildir ve toplumsal yaşamanın kişilerden bağımsız bir de kendi gerçeği vardır. yayılmacı fikirlerin dinlerde veya inançlarda olması toplumda din dışı düşünceleri baskı altına sokabilir. bu yüzden dinlerin içinden bu tür şeyler bir şekilde çıkarılmadan toplumsal eşitlik sağlanamaz.
ayrıca dine bakış bir kutsiyet etrafında olup onun değerlerini kutsal kabul etmek de yanlıdır. kutsiyet toplumsal değerler ve bireysel özgürlükler karşısında hiçbir anlam ifade etmemeli ve toplumun tek değeri yada önde tuttuğu değer insanın hakları olmalıdır.
ve bu hakları herkese verebilmen için inanç veya dinlerde olan saldırgan yanları bir kutsiyet gibi görüp buna göz yummak yerine bunları bir şeklide yok etmek daha mantıklı ve toplumsal adalet için gereklidir.
inançlar ve dinler toplumda diğer kesimlerin haklarını gerek kutsal kitapları gereği, gerek liderleri gereği reddediyor veya bununla çelişiyorsa din ve inanç özgürlüğü asla tanınmamalıdır.
