efendim Anadolu'nun bir çok kenti gibi kayseri de özellikle daha evvel ki yıllarda daha çok olmakla birlikte içine kapalı bir yer ve orada başlıkta ki deyişin karşılığı " el alem ne der" imiş. neyse bir adam artık o kadar bunalmış ki, hayatını el alemin ne diyeceğine göre ayarlamaya, bir anda karar vermiş toplamış tası tarağı istanbul'la gelmiş yerleşmiş, burada kendine yeni bir hayat kurmuş, aile sahibi olmuş, mutlu mutlu yaşarken, yaş ilerleyip çoluk çocuk da büyüyünce, yavaş yavaş sıla hasreti de başlamış için de, acaba dönsem mi diye düşünüyormuş, bu sırada Kayseri'den ahbapları ziyarete gelmişler, sohbet hoşbeş derken, adamın ahbabı demiş ki :" ya arkadaş bak artık yaşlandın, çoluk çocuk büyüdü, memleketini özlemedin mi, artık dönmelisin ,sonra el alem ne der?"
adamda şafak atmış birden: " yok arkadaş, o el alem halen orda duruyorsa ben dönmem"
evet bu münferit bir olay ama genele vurduğumuzda insan başkalarının duygu ve düşünceleri için yaşamaya başladı mı, yavaş yavaş kendi olmaktan çıkar, kendi olmaktan çıkmış bir insan da, ne kendine ne çevresine çok da hayır getirmez.
