kuran ın sistematiğini sorgulatan bir silsile. öyle bir kitap düşünün ki uygulamada yeri pek olmayan şeyleri en fıkhi olarak almış ama dinin direği dedikleri namazın nasıl kılınacağı hakkında bir hüküm yok. hani kuran muhteşem bir kitap ya. işte bunu söylediğimizde körü körüne inanan başına kuma da değil direk mağmaya petrole sokmuş yobaz bir kesimle karşılaşıyoruz. ve pek tabiki klişe kalkan bir kelime,
haklı bile olsan:
senin dinin sana, benim dinim bana.
-pes mi?
+senin dinin sana dedim.
- bak üzülüyorsan cidden devam etmiyim.
+senin dinin sana dedim.
-senin dinin sana, benim dinim bana, elim sende ebelemece hop hop bir ki üç. sobe.
