Yorulmuştur kadın. Aklına her gelişinde gözlerini dolduran kişiyi unutmaya çalışırken yorulmuştur. Pes etmiştir. Yere yığılmış, kollarını açmış sürünerek ağlarken bağırarak içindeki pes etmenin yaşattığı, pes etmek zorunda kalmanın hissettirdiği duyguyu aşmaya ondan kurtulmaya çalışmıştır kadın. Zor olmuştur ama alışmıştır. ilk gün değil belki ama bugün sabah uyandığında, gözlerini açtığında kendine olan öfkesi dinmiş; kalp acısıda sızıntıya dönüşmüştür kadının. Ah demiştir... Ah sen adam... Yine bir başıma gecenin karanlığında nefesimde sigara kokusuyla otururum sen adam. Evet o kadın gitmiştir.
