yandaşlar anlamadıklarına göre anlayacakları dilde izah edilmesi icap eden yazıdır. öyle yapayım en iyisi:
yandaşlar, boşuna sevinmeyin. kara, kof, boş, beleş bir kalabalıksınız o kadar!.. kalabalığınız sayesinde bazılarınız devletin şu veya bu kademesine yerleşmiş, şu veya bu şirketi kurup, şu veya bu ihaleleri almış olabilir. fakat ülkede çarkları döndüren sizler değilsiniz, bizleriz. ihaleleri alan şirketleriniz sıra iş görmeye gelince yine bizden olanları başa getirmek zorunda kalıyorlar. zira eğitimsiz kuru bir kalabalıksınız o kadar. kaldı ki ülke ekonomisi sadece devletin verdiği ihalelerden ibaret değil. üretimin, finansın büyük bölümü bizim elimizde. sanat, entellektüel uğraşılar filan dersek oralarda hiç yoksunuz, olmanız da mümkün değil.
dediğim şartlar altında yolunu bulmuş olanlarınız aç kalabalığın yanında hiç mertebesindeler. yılmaz özdil'in seslendiği kesim aç ve cahil kalabalıktır. bilsinler ki bize bir şey olmaz, her zaman olduğu gibi, olan onlara olur. aynen soma'da görüldüğü gibi, aynen ermenek'te görüldüğü gibi, aynen asansör faciasında görüldüğü gibi...
oysa biz onlar için de iyi şeyler istedik ama dinlemeye, anlamaya yanaşmıyor; aç karınlarıyla zafer çığlıkları atıyorlar!.. bizde laf tükendi. kendi düşen ağlamaz.
