arkadaştan kazık yemek her zaman ihtimaller dahilindedir. buna göre hareket edilir, tavır ve mesafe belirlenir. dost ise güven kazanmıştır, sorgulanmaz onun davranışları, amaçları. lakin arkadaşlar kazık atmaz, dostlar ise bir kere vurur sağlam vurur. neden yaşanır bu, arkadaş zaten size zarar verecek kadar yakın değildir, dost ise surlarınızın arkasında gezer, hamlesi batar. siz o acıyla arkadaşa sarılırsanız, kendinizi arkadaşın şefkatine bırakırsanız, o arkadaş dost olur. artık can yakabilen o olmuştur. ve büyük ihtimalle günün birinde yakar canınızı. diğer ihtimal ise, herkesi uzaklaştırmaktır ki, o zaman merdumgiriz bir insan olusunuz işte*, yalnız ağlar, kendi yaralarını kendiniz sarmaya başlarsınız. bir yazarın dediği gibi, en büyük düşmanlarım dostlarımdır...
