boş bir eylem. bırakacak olsam neden başlayayım ki? insan hiç ilerde terk ederim nasıl olsa diyerek birisine aşık olur mu? yok ölecekmişim genç yaşta, yok kanser olacakmışım filan. bunlar tamamen sigara endüstrisinin kazandığı korkunç paraları kıskanan diğer büyük kapitalist sermaye ağalarının uydurmasıdır. hem sanki hayat çok güzeldi anasını satayım. üç-beş senenin hesabını yaptırıyorlar adama. ciğer benim, ağız benim. kim ne karışır? sıcak bir yaz akşamı yemişim ızgara köftemi, közde patlıcanımı, buz gibi karpuzumu. mide full dolduğunu geğirmek suretiyle afişe ediyor. ne lazım bu durumda? sigara! dünyanın en güzel tatlısı.
yani; ya hiç başlamayın buna ya da delikanlı gibi sonuna kadar götürün. ölüm korkusu etkilemesin kararlarınızı. sigara güzeldir, iyidir. sinirini/stresini alır adamın, rahatlatır. dertliyken de içilir neşeliyken de. "abi hayırdır suratın asık" diye kafa şişirmez. takılır kendi aleminde. içiyor olmandan dolayı sevinç gösterileri yapmadığı gibi bıraktığın zaman da kahrından ölmez. cool'dur. bir tanecik sevgilimdir kendisi.
