Rüya mıydı, gerçek miydi? Tuttun mu ellerimi gerçekten? Kalbim sımsıcak oldu mu? Uyandım bakakaldım derdi ya Teoman üstad, öyle işte. Gecenin tadını dudaklarında, ellerinde, kalbinde, zihninde hissedebildin mi hiç? Ağlanacak halimize güldük, saatlerce güldük. Mutsuz olmalıydık, kurallar bunu gerektiriyordu ama olmadık işte. Şaka gibiydi ya hayat, ilk defa bu kadar komik bulduk belki de o şakayı... Bugün bir nefes yakınımda, yarın fersah fersah uzakta. Kötü insanlar mıydık? Beş dakika önce evet, beş dakika sonra hayır. Neydi? Ne yapıyorduk? Düşünmemeliydik. ilk defa duygulara dokunabilecek gibi hissetmedik mi ikimiz de? Çocuksu heyecanlar vardı içimizde. Büyük adamlık- kadınlık zihnimizde. Ah ne güzeldir hayaller.. Biz varsak ne güzeldir... Kulaklarımıza doldu bazen rengarenk, cıvıl cıvıl melodiler, bazense hüzün, acı ama kırmızıydı dolanlar. Uçsuz bucaksız deniz önümüzde, yıldız izleri vardı üzerinde. Yıldızlar kaydı durmadan, eşsiz bir armağan... Yağdı üzerimize yıldızlar, onları bile paylaşabildik. Bir anda parladın sen de, yıldız gibiydi gözlerin. Aktı saatler, durmadı sözcükler, durmadı zaman. Kokum doldu ciğerlerine, sözcüklerin doldu kalbime. Sihirliydi bu dünya ama başka dünyalar vardı sırtlarımızda. Devirdik onları denize doğru ve yıldızlar kaydı tüm gece kalplerimize doğru.
