keşke gelişmeler butonu yanmasaydı da o yazıyı okumasaydım desem çok mu bencillik etmiş olurum bilemiyorum ama bize lagalugayla geçirdiğimiz hayatın aslında ne kadar boş olduğunu, o üzerinde dertsiz tasasız yaşadığımız dünyanın bir darbeyle nasıl darmaduman olabileceğini, aslında hayatı yaşanır kılanın bizi bu gezegende ilk nefesimizi aldığımız andan itibaren korumak, besleyip büyütmek gibi bir görevle kutsanmış, allahın bahşettiği o en harika meleklerin, annelerin olduğunu hatırlatan ve bunu da tıpkı benim bu satırları yazarkenki durumum gibi boğazına düğümlenmiş hıçkırıklarla biz sözlükçülerle paylaştığını tahmin edebildiğim yazar kardeşimiz. allah'ın onu korumakla görevli meleğini yanına almasıyla yaşadığı acıyı kendimi onun yerine koyarak anlamaya çalışıyorum ama ne kadar bunu hissedebilirim bilemiyorum. allah sabırlar versin...
