kaleciydim ortaokuldaki sınıf takımında. hem şişmansın hem boyun uzun, kale küçük ayı büyük demişlerdi. silvestır stalonun bilek güreşinde şapkasını ters çevirip ayı gibi adamları yamyassı ettiği aklıma geldiydi, çocukluk işte. şapkam da yok ki abi kravatı gevşettim başıma geçirip sıkıştırdım. o an bi güç gelecek ben kalenin sanal çizgisinde tırnak törpülerken gol pozisyonlarını çıkaracak bellediydim. bi taraftan da sınıfın en güzel kızını kesiyom, o sene bi de kızla sınıf arkadaşım çıkıyordu ayrılmışlar, umutlanmışım. tam karakterin oturmadığının ispatı.kıza bakıyom karşı takımın yırtıcı forveti yunusa bakıyom top geliyor gidiyor santra filan ama gözüm her 60 saniyenin 59unda kıza bakıyor. tutamıyom kendimi. bi bakmışım arkadaş gelmiş sayıp sövüyor 15 gol yemişim. bi baktım kıza iki ellerini kullanarak gerekli mimiği verdikten sonra tüh!! diyor. yıkıldım o an kaleden kaleye gol olmaz kuralını da ihlal ettim.netekim yenildik. öğleden sonraki matematik sınavından 100 çakarak karizmayı düzelttim. kıravatım o gün bugündür matematik çözerken kafamdadır hep. deneyin başaracaksınız!
